Najczęściej występujące wady wzroku u dzieci to: zez, amblyopia, dalekowzroczność, krótkowzroczność oraz astygmatyzm. Wcześnie wykryte zaburzenia narządu wzroku, można łatwo skorygować, odpowiednio dobranym szkłami.
Leczenie wad wzroku u dzieci
U dzieci poniżej 18. roku życia do korygowania wad wzroku stosuje się tradycyjne okulary lub soczewki kontaktowe. Jak dobrać szkła i je pielęgnować wytłumaczy okulista. Większość laserowych operacji wykonuje się tylko na w pełni rozwiniętym oku, czyli około 18-21 roku życia.
Zez u dziecka
Jeżeli dziecko jednym okiem patrzy inaczej niż drugim, możliwe, że ma zeza. Wada polega na tym, że mięśnie oka nie rozwijają się jednakowo. Powoduje to tzw. uciekające oczy. Rozróżnia się 3 rodzaje zeza:
- rozbieżny – oczy skierowane są na skronie,
- zbieżny – wzrok jest w kierunku nosa,
- naprzemienny – oczy rozbiegają się w różnych kierunkach.
Niedowidzenie u dzieci
Amblyopia, nazywana niedowidzeniem lub leniwym okiem, to zaburzenie narządu wzroku o neurologicznym podłożu. Jest to znaczne pogorszenie się ostrości widzenia w jednym oku, co może powodować całkowitą utratę w nim wzroku. Metodą leczenia amblyopii u dzieci jest noszenie przez kilka miesięcy opaski na oko i podawanie atropiny w kroplach. Leniwe oko można również leczyć za pomocą specjalnego elektronicznego urządzenia, które wygląda jak tradycyjne okulary i tak też się je nosi.
Nadwzroczność fizjologiczna u dzieci
Nadwzroczność, czyli dalekowzroczność, to jedna z najczęściej występujących wad wzroku u dzieci. Polega na niewyraźnym widzeniu przedmiotów z bliska i zamazywanie się przedmiotów z daleka. U dzieci do 3. roku życia występuje naturalna nadwzroczność fizjologiczna, której przyczyną jest jeszcze nie rozwinięta gałka oczna dziecka. Jeżeli wada nie ustąpi, należy zabrać dziecko do okulisty, który określi stopień natężenia wady i zaproponuje rodzaj leczenia. W małych dzieci najpopularniejszą formą korekcji wad wzroku są tradycyjne okulary.
Krótkowzroczność u dzieci
Krótkowzroczność, inaczej miopia, polega na ostrym widzeniu przedmiotów z bliska, przy jednoczesnym rozmazywaniu się obiektów oddalonych. Wada wzroku jest dziedziczna. Jeżeli oboje rodziców jest krótkowidzami, bardzo prawdopodobne, że dziecko też będzie. Nieostre widzenie spowodowane jest tym, że u osób z miopią, promienie świetlne ogniskują się przed siatkówką, zamiast za. Wadę wykrywa się u dzieci zazwyczaj między 8. a 12. rokiem życia, kiedy zaczyna naukę w szkole. Objawy krótkowzroczności u dziecka to np. nadmierne pochylanie się na książką, przybliżanie do ekranu telewizora, mrużenie oczu czy częste mruganie.
Astygmatyzm, czyli niezborność
Dziecko z astygmatyzmem widzi niewyraźnie zarówno przedmioty z bliska, jak i daleka. Przyczyny występowania niezborności to najczęściej wady anatomiczne rogówki, zwyrodnienia lub mechaniczne urazy oka. U małych astygmatyków pojawia się niechęć do nauki i szybkie męczenie się wzroku, np. w czasie czytania czy oglądania telewizji. Dziecko często mruga i trze oczy. Astygmatycy cierpią na nawracające zapalenie spojówek
